تفسير دعاي روز هجدهم ماه رمضان

به گزارش خبرگزاري مجله روز؛ شرح دعاي هجدهم ماه مبارك رمضان به شرح زير است:

“خدايا ، من در نعمت هايش پيامبر هستم و نور او با نور نورش در قلب اوست و او همه اعضاي بدن را گرفت تا با نور يا نور كارهاي خود را دنبال كند.”

«خدايا ، مرا از بركات طلوع او آگاه كن و قلبم را در پرتو نور او در او روشن كن و در همه اعضاي من از او براي پيگيري كارهاي او استفاده كن ، در پرتو خودت ، اي روشنگر قلبهاي صالحان. “

هدف اصلي اين دعا اين است كه از خدا بخواهيم نعمتهاي فراواني را كه در ماه مبارك رمضان وجود دارد و نوري را كه در آن ماه است ، از طريق اعمال صالح ، عبادت ، پرستش ، توجه به خدا و قلب ما در ما بگنجاند. و بياييد دوباره خدا را بگوييم! من بايد از ماه رمضان استفاده كنم. ده تمام اعضا و جوارحم را مسخره كنيد تا بتوانم كارهاي خوبي را كه انسان مي تواند در ماه رمضان دريافت كند ، بدست آورم ، يعني با تمام وجود آماده كنم و به دنبال درك كارهاي خوب ماه رمضان باشم.

از بركات ماه رمضان غافل شويد

همه ما مي خواهيم از اين بركات ماه رمضان محروم شويم ، تا همه اعضا و همسايگان ما بتوانند بركات اين ماه را درك كنند. چرا در اينجا معني “ضمني” دارد؟ ببينيد ، بعضي اوقات ما چيزي را مي دانيم و زماني پيش مي آيد كه از آن آگاهي نداريم. اما گاهي اوقات ما چيزي را مي دانيم ، اما متوجه نيستيم كه آن را مي دانيم. قطعاً در ميان مسلمانان كسي نيست كه از فضايل و بركاتي كه در ماه رمضان ابراز شده آگاهي نداشته باشد. در قرآن كريم ، در روايت و در كتاب ها ، كساني كه مطالعه كرده اند و مطالعه كرده اند ، مطالعه كرده اند. كساني كه كتاب را نخوانده اند مبلغان و سخنرانان را شنيده اند. همه مسلمانان مي دانند كه اين ماه بسيار مبارك است ، ماه رحمت است ، ماه عزت است ، ماه عزت است. اين ماهي است كه انسان بايد از نعمت خود استفاده كند ، سفره ضيافت خدا ريخته شده است و بايد از اين نعمت ها با تمام وجود استفاده شود ، اين چيزي است كه همه مي دانند از آن غفلت مي شود. همه ما اين را مي دانيم ، اما بسيار نادر است كه از ماه رمضان استفاده صحيح شود. گفته مي شود كسي كه چيزي را مي داند اما آن را مشاهده نمي كند ، از آن غفلت مي كند. مانند رويايي كه اگر علم داشته باشيد ، وقتي به خواب مي رويد ، ديگر آن علم را به خاطر نمي آوريد و تمرين نمي كنيد ، در حالي كه علم به جايي نرفته است ، اين هنوز هم علم است ، زيرا به محض برخاستن ، مي دانيد چه مي دانيد. خواب علم را از بين نمي برد. آره. روزگاري ، اگر مغز يك فرد از كار بيفتد (مثلاً او را كتك مي زنند) ، ممكن است دانش وي ناقص باشد يا از دست برود ، اما او كه مي خوابد ، حتي اگر اكنون چيزي جز آنچه كه مي داند نمي داند ، اين خواب مانند پرده اي است در اطلاعات حذف شده و در غير اين صورت اطلاعات او را رها نكرده اند ، بنابراين به محض بيدار شدن ، او همان اطلاعات را دارد و بر اساس همان اطلاعات عمل مي كند. حال ، همه ما مي دانيم كه ماه رمضان چه تعداد نعمت و خيرات دارد و چه مقدار خداوند بندگان خود را در آن ماه مي بخشد و چه مقدار به آنها پاداش مي دهد ، يا اگر كسي احتراماتي را كه خداوند در اين ماه تعيين كرده انجام دهد ، چقدر پاداش خواهد داشت به او داده شده است (به عنوان مثال ، شخصي كه آيه اي از قرآن را تلاوت مي كند ، گويي كل قرآن را كامل كرده است ، هركس در اين ماه يك ركعت نماز بخواند ، گويي هفتاد ركعت نماز خوانده است.) ما آنها را دنبال نمي كنيم

اگر آنها را نمي شناختيم ، بايد خدا را دعا مي كرديم. ما را از فضايل و بركات ماه رمضان آگاه كنيد. چيزي كه عاقلانه نمي گوييم به اين دليل است كه همه ما مي دانيم نعمت هاي ماه رمضان چقدر بزرگ و خوب است ، اما چون اينگونه رفتار نمي كنيم ، مثل شخصي مي مانيم كه مي خوابد و اصلاً از آنچه كه دارد و نمي كند آگاه نيست قصد اقدام ندارم. سلام اين همان چيزي است كه او از آن به عنوان “ضمني” تعبير مي كند:

ده مرا بيدار كن ، من خواب هستم ، بي خيال هستم ، زيرا از اين ميز ضيافت الهي كه جادار است استفاده نخواهم كرد.

نور مومن

اگر شخصي تمام كارهاي خوب ماه رمضان را انجام دهد ، وقتي از اين ماه مبارك خارج مي شود ، بايد واقعاً تطهير شده باشد و به اصطلاح پاكي در قلب او پيدا شده باشد. من آنها را نمي شناسم ، اما نمي دانم ، حجاب غفلت بر چشمان من افتاده است. من خوابم مي آيد. ده مرا بيدار كن تا در اين ماه رمضان از نعمت هاي او بهره مند شوم. يعني همه مزايا و بركات بسياري كه صبح رمضان وجود دارد ، اين واقعيت كه بيدار بودن ، اگر همراه با توجه به خدا باشد ، حتي اگر شب نماز نخوانيد ، شامل بركات است. شايد يكي از فلسفه هايي كه گفته شد ، خصوصاً براي صبحانه در ماه رمضان ، براي بيدار شدن از انسان ، حتي اگر براي صبحانه باشد ، توصيه شده است. اما اينطور نيست كه بيدار شدن در سحر يا نشستن تا سحر فقط به پر كردن معده شما با غذا محدود شود و تنها چيزي كه فكر مي كنيد اين است كه چقدر مانده تا اذان صبح چيزي بخوريد و همه به دنبال معده هستند ، اما اين ارزشش را دارد ، حداقل در طلوع آن ، از خدا بخواهيد كه بركات سحر بر او باد. اين همان چيزي است كه مي گويد ، “نبهاني” اين ماه مرا به بركت سپيده دم اين ماه بيدار مي كند. “و نور قلب ، نور نور است.”

نور ايمان و تابش نور ماه رمضان

ده قلبم را روشن كن و پرتوي نور ماه رمضان را بر قلبم بتابان تا قلبم روشن شود. در واقع اگر شخصي اخلاص و توجه به اعمال اين ماه در ماه رمضان را بپذيرد ، مسير نور در مسير او قرار مي گيرد. قبلاً گفته شد كه ارزش عمل اخلاص و توجه است و اعمال خارج فقط صورت است. اين يك راه است اگر شخصي قرآن بخواند ، به قرآن توجه كند ، نماز بخواند ، به نماز توجه كند ، در همه اينها اخلاص داشته باشد ، اينها نور ماه رمضان است. اينها چراغها هستند ، چراغهايي كه خداوند در قلب مeverمن قرار مي دهد ، كه در جاهاي مختلف قرآن مي فرمايد:

در روز قضاوت ، وقتي مrsمنان مي آيند ، چراغها در مقابل آنها قرار مي گيرد و آنها را راهنمايي مي كند. ما بايد اين نور ايمان را از ماه رمضان دريافت كنيم و از آن براي روشنگري خود استفاده كنيم. خدا كه مي داند كسي كه قلبش روشن است ، در اين دنيا نيز خوشبخت زندگي خواهد كرد. اين چيزي است كه مي گويد: قلب من را در اين ماه روشن كن ، به دليل درخشش نور ماه رمضان.

اندام و مفاصل را راهنمايي كنيد

آيه بعدي دعا اين است: “و همه اعضا را نزد شهروندان كار بياوريد”: اين بدان معناست: خدايا ، همه اعضا و اعضاي بدن مرا بسيج كن تا آنها بتوانند از كارهاي اين ماه استفاده كنند. يعني دست من بايد آنچه را كه بايد در اين ماه انجام دهد ، انجام دهد و اجازه دهد زبان و همه اعضاي بدن و مفاصل از كارهاي ماه رمضان بهره مند شوند.

با همه اين اعضا و جوارح ، انسان مي تواند مطيع شود و مي تواند گناه كند. در اينجا ما نااميدانه از خدا مي خواهيم كه: براي پيگيري كارهاي خوبي كه در اين ماه است ، از تمام اعضاي بدن استفاده كنيم. «نورانيت يا نورانيت قلب عرفا» با نور منور قلب مومنان.

خدا سبك است. چيزي به جز نور و روشنايي وجود ندارد. بنابراين ، ما مي گوييم ، “بنوراك” ، براي حقيقت روشنگري و درخشندگي شما ، اي كساني كه قلب عرفا را روشن مي كنيد ، و تصويرگران قلب دانشمندان هستيد.

خوب است كه به دليل ظرافت معني پاراگراف آخر اين دعا ، خوب است اين بحث را در اين آيه مباركه بگنجانيد كه مي فرمايد:

«الله نور آسمان و زمين است» 2 ، يعني: خداوند نور و اشراق آسمان و زمين است.

1. سوره حديد ، آيه 12

2. سوره مباركه نور ، 35 يه 35