فرهادي، ستايشگران و دشنام‌دهندگان – مجله روز

طبيعي است كه خبرنگاران راديو فردا يا ايران بين الملل ، در جشنواره فيلم كن ، جايي كه مي توانند به اصغر فرهادي برسند ، وي را درگير س questionsالاتي كنند كه در خدمت منافع سازماني او باشد و مهمترين فيلمساز بين المللي سينماي ايران را با مشكل روبرو كند.

خبرنگار راديو فردا ، كه نظر محمد رسول اف ، فيلمساز ايراني زير متوسط ​​، را با افتخار در مورد فرهادي بازنشر مي دهد ، به عنوان همكار در مجلات و روزنامه هايي كه در چارچوب و معيارهاي جمهوري اسلامي فعاليت مي كنند ، كار مي كرد. جو به طور مداوم برعكس ايجاد مي كند.

من موضع او و روزنامه نگاران مانند او را به عنوان يك فعال رسانه اي درك مي كنم ، كه توسط سازمان ها و نهادهاي ضد اسلامي حقوق مي گيرند و براي زنده ماندن مجبور به انجام اين كار هستند. اما كاش آنها اين نوع پرسشگري را الگوي خود قرار نداده و فرهادي را كه هنوز مي خواهد در ايران فيلم بسازد و به ديدن فيلمهايش در ايران اهميت مي دهد ، به عنوان دموكراسي خواه و آزادي بيان و تفكر كنار بگذارند.

فرهادي مهمترين چهره بين المللي سينماي ايران در دهه اخير بوده است و سعي در دستيابي به اين جايگاه داشته است ، او بارها و بارها در شرايط دشواري قرار داشته است ، اما به طرز ماهرانه اي از بحران ها عبور كرده است. او يك فيلمساز است با ستايشگران ، پيروان و مخالفان دو آتش سوزي كه در هر دو طيف ديده مي شود و اظهارنظرهايي با صداقت و ذوق زياد مي شود.

اين تشويق مداوم يا هرگونه اظهار نظر در مورد “قهرمان” ، فيلمي كه چند نفر از ما بيشتر بر اساس حدس و گمان ديده و درباره آن صحبت كرده ايم ، مي تواند بسياري را متقاعد كند كه نخل طلا به فرهادي نيز تعلق خواهد گرفت. غير منطقي است كه مخالفان فرهادي در دست كم گرفتن جايزه ذره بين و موفقيت آن ، به توزيع جوايز به سبك جشنواره فجر اشاره مي كنند و جايزه فرهادي را تحقير مي كنند.

امسال فرهادي روزهاي سختي را در كن گذراند. از يك سو ، او توسط نمايندگان رسانه هاي خارجي محاصره شده بود تا چيزهايي را كه در نهايت منجر به ممنوعيت كار فيلم يا ممنوعيت كار فرهادي مي شود ، زير زبانش بكشد. من نمي دانم چگونه گزارشگران از ايران اينترنشنال و راديو فردا اين مسائل سياسي مربوط به فيلم را با حمايت خود از سينماي ايران ارتباط مي دهند.

هركسي كه كمي به سينماي ايران و موفقيت فيلمسازان آن علاقه مند باشد زمينه را براي يك فيلمساز فراهم نمي كند. همين دوستان رسانه اي از بهناز جعفري بازيگر س askال نكردند كه چرا هنگام نمايش “سه رخ” (جعفر پناهي) در هفتاد و يكمين جشنواره فيلم كن به سينما پناهي سريال هاي “مختارنامه” و “نفس” آمده است. در آن زمان پرسيدن اين سالات اصلاً حرفه اي نبود ، زيرا بازيگر يك بازيگر است و بر اساس پيشنهادهايي كه مي گيرد جلوي دوربين مي رود.

اما فرهادي بايد در كنفرانس مطبوعاتي فيلم خود به اين س answerال پاسخ دهد كه چرا او امير جديد “صفر روز” را براي قهرمان به ارمغان آورد؟ آيا خبرنگار راديو فردا از عبدالمالك ريگي ، تروريست مشهوري كه دستگيري وي در “روز صفر” روايت شد ، متاسف است؟

محمد رسول اف با نسيم ادبي و سودابه بيضايي در فيلم “لرد” كه برنده جايزه اصلي “نوع نگاه” از هفتادمين جشنواره فيلم كن شد ، با بازيگران تئاتر و تلويزيون كه “سريال كيميا” را نيز گذرانده بودند ، همكاري كرد. هان جلوي دوربين رفت.

از نظر فرهادي همه چيز دشوارتر مي شود و سطح انتقادهاي تند و منفي به طرز باورنكردني افزايش مي يابد. فرهادي با تجربه نشان داده است كه او هوشمندانه تر از گرفتار شدن در دام مخالفان داخلي و خارجي است ، او حتي از موقعيت هاي احساسي و تحريك كننده عاشقانش فراتر مي رود و مي داند كه ارتباط با فرهنگ خودش و سرزمين مادري آنها مهم است و نبايد باشد. شما پيدا كردن آن به راحتي از دست رفته فرهادي و “قهرمان” با دستان پر از كن رفتند ، اما حاشيه ها ادامه خواهد يافت.

58245