دفاع در برابر مقامات ناجور 

دارون عجما اوغلو و جيمز رابينسون در قرن هاي اخير در كتاب راه باريك آزادي به دو مورد از اين روش ها اشاره كرده اند. قرن ها قبل از ميلاد مسيح اين حكومت توسط آتني ها وجود داشت ، كه ارسطو بر آن مي نويسد: “آتني ها در راس كار بودند”. (ص 68) كليستنس ، حاكم آتن ، در اين شهر موسسه اي به نام “تبعيد” ايجاد كرد. بر اساس قانون اخراج ، مجلس مردم مي تواند تصميم بگيرد كه آيا كسي را اخراج كند يا خير. “اگر حداقل 6000 نفر راي دادند و حداقل نيمي از آنها با تبعيد موافقت كردند ، همه شهروندان بايد نام شخصي خود را به عنوان تبعيدي روي قطعه سفال شكسته نوشته باشند.” همه كساني كه نام آنها در اكثر سفال ها نوشته شده بود اخراج شدند ، به اين معني كه بايد ده سال را در خارج از آتن گذراند. ”

ارسطو معتقد بود كه اين قانون به دليل سوء ظن حاكمان تصويب شده است. اگرچه در طول 180 سال وجود 15 نفر تنها 15 نفر به تبعيد فرستاده شدند ، اما تهديد صرف اخراج به طبقات پايين اجازه داد تا طبقات بالا را تحت انضباط و كنترل قرار دهند.

ساكنان سيه نا در شمال ايتاليا نيز هنجارهايي (قوانين اجتماعي) براي كنترل سياستمداران در قرون وسطي و حدود سده هاي 12 تا 14 بعد از ميلاد ابداع كردند. آنها مي توانند به سياستمداران كه بيش از حد بزرگ شده اند به دليل تجاوزگري خود “نام ناخوشايندي” بدهند.

آنها جراردو كاگاپيستو از ميلان را نام بردند كه چهار بار از سال 1141 تا 1180 عضو شورا بود ، كاگاپيستو ، به معني “پيستون مدفوع”. نام خانوادگي برادران كوكاكولا “مدفوع در جعبه” بود و آندريكو كاگينوسا “مدفوع در شلوار” و كاكرنا “مدفوع قورباغه” و كاگاتوسيچي به معني “مدفوع سمي” بود. “اگر شخصي بيش از حد قدرتمند يا بدرفتار شود ، خطر استفاده از نام خانوادگي با پيشوند مدفوع را دارد.” (ص 174)

نهاد اخراج و افزودن پيشوندها دو ابزاري است كه مردم براي دفاع از خود در برابر افراط و تفريط مقامات ناعادلانه به كار گرفته اند. مردم هميشه به راه هايي براي دفاع از خود در برابر مقامات بد احتياج دارند.

جزئيات كتاب: راه باريك آزادي ، دارون عجما اوغلو و جيمز رابينسون ، انتشارات روزنه ، 2016.

* عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي