پالايش روان در دوران سياه كرونا

به گزارش مجله روز ، روزنامه “ايران” نيز نوشت: “بسياري اين روزهاي سخت را صرف مطالعه ، تماشا و خلق كردند.” ما پاي او مي نشينيم تا بشنويم كه چگونه مي توان از بيماري همه گير گذشت.

طاهر و همسرش يكي از زوج هايي هستند كه 10 سال پيش از طريق اين فيلم با هم آشنا شدند. آنها در يكي از سينماهاي تهران ، جايي كه نمايش آن در حال انجام بود ، ملاقات كردند. اما بعد از ازدواج ، كار و زندگي آنها را از عشق قديمي خود دور كرده بود. طاهر مي گويد: “در روزهاي اوليه كرونا ، ما از خانه ماندن بسيار دور بوديم و خسته شده بوديم.” در ابتدا ، هنوز اميد وجود داشت كه به زودي پايان يابد ، اما ، همانطور كه ديديم ، نمي توان به اين شكل زندگي كرد. يعني اساساً ديگر زندگي به معناي فوق امكان پذير نيست. “بنابراين ما هر دو به اين فكر كرديم كه برگرديم و همه فيلم هايي را كه به مرور فراموش كرده ايم تماشا كنيم.” او با خنده توضيح مي دهد كه آنها تخت را جلوي تلويزيون پهن كرده اند و از شب ، وقتي كار روزانه به پايان مي رسد تا شب ، حداقل 2 فيلم تماشا مي كنند: “راستش ما به جاي تماشاي فيلم ، فيلم مي بينيم برخي فقط آن را مي بينند براي سرگرمي ، اما كار ما نوعي كاوش در روح فيلمساز است. ممكن است ناگهان سرريز شوند. “ممكن است جالب به نظر برسد ، اما ما آنقدر به كارگردان نزديك مي شويم كه فكر مي كنيم دوست جديدي پيدا كرده ايم.”

يافتن يك دوست نامرئي نيز مي تواند معجزه تنهايي و قرنطينه باشد. دكتر حسين ابراهيمي مقدم ، روانشناس معتقد است كه يكي از بهترين روش ها براي استفاده از زماني كه قرنطينه براي ما ايجاد كرده است استفاده از هنر براي ايجاد صلح و در عين حال گسترش افق هاي ذهني ما است. او درباره افرادي صحبت مي كند كه ممكن است زمان زيادي براي خواندن ، ديدن و شنيدن در زندگي قبل از همه گيري نداشته باشند ، اما قرنطينه اين بار اين امكان را فراهم كرد: “با استفاده از هنر مي توانيم با مفاهيم انساني و اخلاقي آشنا شويم. از سوي ديگر ، افرادي كه مضطرب بوده اند و سعي كرده اند در طول روز به موسيقي يا موسيقي گوش دهند ، يا كتابي در كتابخانه خوانده اند و ممكن است در مورد اين مفاهيم و هنرها با بستگان خود صحبت كرده باشند. آنها افق هاي جديدي ايجاد كرده اند و به گسترش حافظه دست يافته اند. “قرار گرفتن بيش از حد در معرض اخبار بد سيستم ايمني بدن انسان را تضعيف مي كند ، اما كساني كه از هنر لذت مي برند آرامش رواني و آرامش بيشتري را تجربه مي كنند و سيستم ايمني بدن شما تقويت مي شود.”

گاهي سودابه با خود مي انديشد كه آيا وقت زيادي را در شبكه هاي اجتماعي صرف مي كند ، آيا اين پايان جهان است؟ با اين همه هشدار در مورد آينده زمين و گرم شدن زمين ، زندگي با اين همه مرگ و مير ناشي از بيماري همه گير يا اقتصادي چه معنايي دارد؟ او مي گويد: “من هنوز پاسخ اين س questionsالات را ندارم.” “صادقانه بگويم ، يك سال آموزش آبرنگ ، احساس مي كنم در بحران بود ، اما متوقف نشد.” او در مورد مدير فروش شركت از روزي كه فراموش كرده است مي گويد: “گاهي اوقات فكر مي كنم بهترين تصميمي كه در زندگي گرفتم شروع به نقاشي بود ، رويايي كه در كودكي داشتم.” نقاشي يا خواندن زندگي نقاشان واقعاً يكي از لذتهاي فعلي من بود. وقتي كار مي كنم ، يادم مي آيد كه چقدر دلم براي دوستانم تنگ شده است ، چقدر مي خواهم با خانواده دور ميز جمع شوم و مثل قبل بخندم و … ».

دوران تاج دوران پر فراز و نشيبي بود و هست و شايد هنوز هم هست. دوراني كه در آن بسياري از ارتباطات مشترك در رقابت بين مرگ يا تنهايي از بين رفت. به گفته خودش ، روانشناساني مانند حسين ابراهيمي مقدم از موقعيت خود براي داشتن روابط اجتماعي قوي عقب نشيني كرده اند. او كه انسان را موجودي بيولوژيكي ، رواني ، اجتماعي و معنوي تعريف مي كند ، معتقد است كه در شرايط كنوني ، عقل حكم مي كند كه ما تنهايي را در مواجهه با مرگ بپذيريم: از فرم استفاده كنيد. “در واقع ، آنها توانستند از كار خلاقانه خود رضايت بيشتري داشته باشند و با روي آوردن به هنر به آينده اميدوارتر بمانند.”

او درباره كساني صحبت مي كند كه در 18 ماه گذشته با كار بر روي مهارت هاي هنري خود و تجربه يك احساس خوشايند با ارائه هنر خود در رسانه هاي اجتماعي ، توانستند منبع درآمد خود را بيابند. وي اين روش استفاده از زمان را هوشمند و خلاق مي داند كه مي توان آن را ترويج و الگوبرداري كرد.

مجتبي روزهاي خوب كتابخواني را با گروهي از دوستان ادامه مي دهد و همانطور كه خودش مي گويد ، گروه كوچك او در آن 18 ماه توانست حداقل 50 جلد كتاب بخواند. او مي گويد: “از آنجا كه علاقه من بيشتر به خواندن رمان است ، سعي كردم دوستان و برخي از همكارانم را تشويق كنم تا به گروه بپيوندند و رمان ها را با هم بخوانند.” صادقانه بگويم ، من فكر مي كنم خواندن يك رمان يكي از بهترين راه ها براي لذت بردن از زمان و در عين حال آشنايي با دنياي نويسنده است. “ما سعي مي كنيم تا آنجا كه مي توانيم به معناي واقعي كلمه صحبت كنيم و بعد از كمي مطالعه ، به دنبال مقاله در مورد كتاب بگرديم ، تا بتوانيم همزمان با هم بودن را تجربه كنيم.” مجتبي ، كه همچنين يك مخاطب حرفه اي موسيقي است ، در طي اين 18 ماه توانسته است كانالي را براي دوستداران موسيقي با افراد ديگر ايجاد كند: “وقتي كتاب مي خوانم ، هميشه به موسيقي غيركلامي گوش مي دهم و بعضي اوقات برخي از آهنگها تحت تأثير آنها قرار مي گيرند. آنقدر كه دوست دارم آن را با ديگران به اشتراك بگذارم. “به همين دليل من يك كانال شخصي راه اندازي كردم و دوستانم را دعوت كردم تا به سليقه من گوش دهند.”

او مي گويد: “من تا امروز خوش شانس بوده ام ، اما كرونا هميشه در كمين است.” “گاهي اوقات احساس مي كنم احساس رضايت از اين 18 ماه باعث شده است كه اضطراب كمتري را تجربه كنم و شايد اين من را نجات داده است.”

چه كسي مي داند ، شايد روزي گفتند تاج را مي توان با ايجاد هنر يا خواندن كتاب و تماشاي فيلم درمان كرد. هنر درماني.

انتهاي پيام